معضل همکاری امنیتی
دولت اشغالگر در ضمن گزارش تقدیمی خود به کمیته ارتباطی کشورهای کمک کننده در بروکسل قرائت آورده است: نیروهای اشغالگر در سال 2010 به 2968 فقره عملیات مشترک با نیروهای امنیتی فلسطینی در کرانه باختری دست زده اند. این آمار در مقایسه با سال 2009 که 1297 فقره عملیات بود افزایش 129% را نشان می دهد. به همین ترتیب 686 نشست مشترک با تشکیلات خودگردان در سال 2010 برگزار شده است که در مقایسه با سال قبل از آن 26% افزایش یافته است. (لازم به ذکر است که با وجود تمام اقدامات امنیتی، مقاومت فلسطینی به 463 فقره حمله علیه اهداف اسرائیلی در کرانه باختری دست زده است).
گزارشی که در "مرکز اطلاعات و پشتیبان تصمیم گیری" در وزارت طرح و برنامه ریزی فلسطینی در نوار غزه منتشر شده است، تشکیلات خودگردان در رام الله را به اجرای بیش از 3000 مورد ربایش در زمینه های سیاسی متهم کرده و یادآور شده است که در حدود 1404 فقره بازداشتی متعلق به اسرای آزاد شده بوده است و تقریبا 49 تن از ائمه مساجد، 24 تن از اساتید دانشگاه ها، حدود 36 روزنامه نگار و 32 نفر از اعضای شوراهای شهری و نزدیک به 417 دانشجو و 9 معلم نیز بازداشت شده اند.
براساس یک گزارش آمریکایی که نیثان ثرول آن را تحت عنوان "مهره ما در فلسطین" منتشر کرده است، در سال 2009 نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان با همکاری ارتش اسرائیل به 1297 فقره عملیات مشترک بر ضد گروه های مسلح مقاومت فلسطینی دست زده اند و در این عملیات جنبش حماس و سرویس های نظامی آن و نیز سازمان های غیرنظامی و اجتماعی را مورد هدف قرار داده اند. این آمار نسبت به سال 2008، 72% افزایش را نشان می دهد. ثرول بر اساس گزارش سالانه سرویس های شاباک نقل کرده است که عملیات امنیتی مشترک نیروهای تشکیلات خودگران با اسرائیل، حملات فلسطینیان بر ضد اسرائیل در کرانه باختری و قدس شرقی را به کمترین سطح آن از سال 2000 تاکنون رسانده است.
ایالات متحده نقش زیادی را در گسترش این این هماهنگی و تقویت آن با اعطای کمک های مالی به تشکیلات خودگردان و بخشش های سخاوتمندانه به هماهنگ کنندگان امنیتی خود در کرانه باختری ایفاء کرده است. واشنگتن از سال 2007 تاکنون به کیث دیتون هماهنگ کننده پیشین 392 دلار پرداخت کرده است. مرکز اصلی هیئت هماهنگ کننده آمریکایی در غرب قدس 45 کارمند دارد که بخش اصلی این هیئت را تشکیل می دهند و غالب آنان را افسران آمریکایی و کانادایی تشکیل می دهند. تعدادی از افسران انگلیسی و ترک نیز با آنان همکاری می کنند.
در نتیجه این هماهنگی، سرویس های امنیتی فلسطینی و اسرائیلی تعدادی از برجسته ترین فرماندهان مقاومت در کرانه غربی را بازداشت کرده اند. قابل توجه این که تعدادی از بازداشت شدگانی که از زندان های تشکیلات خودگردان آزاد می شدند، مجددا توسط اسرائیل بازداشت یا کشته می شوند. این هماهنگی به تعقیب اعضای مقاومت بسنده نکرده و به حدی رسیده است که تشکیلات خودگردان از تهاجم اسرائیل به نوار غزه در پایان سال 2008 چشم پوشی کرد. این اطلاعات در سال 2010 در سایت ویکیلیکس درز کرده بود! به نوشته این سایت دولت اسرائیل به رهبری ایهود اولمرت در تلاش بود برای حمله به غزه با تشکیلات خودگردان هماهنگی کند. روزنامه هآرتص نوشته است: ایهود باراک وزیر جنگ اسرائیل در دیدار با تعدادی از اعضای مجلس سنا و نمایندگان کنگره آمریکا در ماه مه سال 2009 یادآور شده بود که اسرائیل در تلاش است برای تهاجم به غزه در سال 2008 و 2009 با مصر و محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان هماهنگی کند. این مطلب از تلگراف های سفارت آمریکا در تل آویو به دست آمد که سایت ویکیلیکس آن را افشا کرده است.
به استناد تلگرافی که جانشین سفیر آمریکا در اسرائیل در آن مقطع نوشته بود آمده است: "باراک گفته است که دولت اسرائیل در تهاجم "سرب گداخته" به غزه با مصر و جنبش فتح مشورت کرده و از آنان سؤال کرده بود در صورتی که اسرائیل به موجودیت حماس در غزه پایان دهد آیا آمادگی دارند حکومت نوار غزه را به دست گیرند؟ مصر به این درخواست پاسخ منفی داده بود. اینها بخشی از حقایق ناگفته ای است که در گزارش استراتژیک سال 2010 بیان شده است و مرکز الزیتونه در بیروت اخیرا آن دریافت کرده است. بدین معنی که بخش پنهان و ناپیدای آن مملو از شگفتی هایی است که هنوز آن را نشنیده و ندیده ایم. امری که سیلی از پرسش ها را در خصوص آینده این هماهنگی در شرایط توافق اخیر جنبش های فتح و حماس در ذهن ایجاد می کند. جالب اینجاست که ما در ایجاد هر گونه هماهنگی و همکاری عربی ناکام مانده ایم و تنها هماهنگی "موفقیت آمیز" از نوع فلسطینی اسرائیلی بوده است.