اعتصاب غذای اسرای فلسطینی

هزاران اسیر فلسطینی از 17 آوریل سال جاری (2012) دست به اعتصاب غذا زده اند و هدف از این اقدام پایان بخشیدن به بازداشت موقت و بهبود شرایط بازداشت است.

اسرائیل با استناد به برخی اطلاعات محرمانه هزاران فلسطینی را به بازداشت موقت محکوم کرده است، یعنی آنان را بدون محاکمه در حبس نگه داشته است. دشمن صهیونیستی این اطلاعات را به شیوه های مختلف؛ به ویژه از طریق جاسوسان به دست می آورد. اسرائیل تمایلی به افشای منابع این اطلاعات ندارد.

مدت بازداشت موقت 6 ماه است و این مدت قابل تمدید می باشد. اکنون دولت عبری برای تنگ تر کردن هر چه بیشتر عرصه برای بازداشت شدگان دست به اقداماتی علیه آنان زده است.

اسرای فلسطینی در زندان های صهیونیستی پیشتر نیز برای بهبود شرایط بازداشت خود دست به اعتصاب غذا زدند، ولی آماج اقدامات سرکوبگرانه قرار گرفتند، از جمله اینکه ماموران زندان ها از دادن پتو به آنان جهت استفاده برای خواب خودداری می کردند یا اینکه آنان را صبح زود از خواب بیدار می کردند، زندانبانان صهیونیست همچنین از دادن غذای کافی به اسرا استنکاف می ورزيدند و دست به اقدامات توهین و تحقیر آمیز علیه اسرا می زدند.

روند اعتصاب ها در طول تاریخ نشان می دهد که امکان دارد دستاورد محدودی را در مصاف با مدیریت زندان ها و دولت اسرائیل محقق ساخت.

اعتصاب کنونی با بهره گیری از تجربیات گذشته؛ به ویژه تجربه خضر عدنان از رهبران آزاده جنبش جهاد اسلامی صورت می گیرد که به مدت 66 روز دست به اعتصاب غذا زد و دشمن صهیونیستی را به عدم تمدید مدت بازداشتش وا داشت.

اعتصاب غذا و نبود واکنش خارجی  

اعتصاب فی نفسه ابزاری تاثیر گذار برای احقاق حقوق حقه به شمار می رود و در عین حال نیز اقدامی جانکاه است، زیرا بر سلامتی اعتصاب کننده تاثیر می گذارد و امکان دارد اعتصاب کننده جان خود را از دست بدهد. اعتصاب غذا آخرین سلاح اسیر برای رهایی از زندان و بهبود شرایط بازداشت خود محسوب می شود. اعتصاب های طولانی مدت که با شعار " یا آزادی یا مرگ " انجام می پذیرد خطرات فراوانی دارد؛ به ویژه اینکه دشمن صهیونیستی به این آسانی خواسته های اسرای فلسطینی را برآورده نمی سازد.   

بر مبنای تجربیات ملت های تحت اشغال یا تحت استعمار نباید فرد بازداشت شده مدت طولانی در حبس باشد و بایستی برادران یا همرزمانش برای آزادی او دست به کار شوند یا اینکه گروه های انقلابی و مبارز راهبرد ویژه ای برای رها سازی اسرای خود پی ریزی کنند، همان طوری که ویتنامی ها و افغانی ها و لبنانی ها این کار را انجام دادند و دشمنان خود را به مبادله اسرا و پذیرش شروط شان واداشتند.

اما اگر چنین راهبردی وجود نداشته باشد و گروه های انقلابی نتوانند این اسرا را آزاد سازند اسیر دو گزینه بیشتر فرا روی خود نخواهد داشت یا باید شرایط موجود را بپذیرد و جنایات اسیرکنندگان را تحمل کند یا اینکه برای رهایی خویش دست به اقدامی بزند، مثلا اعتصاب غذا کند.

اعتصاب های بازداشت شدگان فلسطینی به انتفاضه های فلسطینی شباهت دارد که از سال 1920 آغاز گردید، این اقدام در واقع خلاء مبارزاتی فلسطین را پر کرد. به رغم اینکه انتفاضه ها تا حدودی برای ملت فلسطین سودمند واقع گردید، ولی نتوانست حقوق ملی و ثابت این ملت را احقاق کند.

گروه های مبارز فلسطین تاکنون چندین بار دست به مبادله اسرا زده و در جریان آنها هزاران اسیر فلسطینی را آزاد کرده اند، همان طوری که این اقدام در جریان سال های 1979 و 1983 صورت گرفت، ولی عمده ترین مبادله با جبهه خلق برای آزادی فلسطین ـ فرماندهی کل ـ انجام پذیرفت و در جریان آن صدها اسیر محکوم به حبس های طولانی مدت و ابد در ازای آزادی 3 نظامی صهیونیستی رها شدند.

مبادله اخیر اسرا "وفاداری به آزادگان" در سال 2011 جنبه تبلیغاتی گسترده ای به خود گرفت، زیرا جنبش مقاومت اسلامی " حماس " با این مبادله رژیم اشغالگر قدس را به چالش کشید، رزمندگان این جنبش 5 سال پیش شالیت سرباز صهیونیستی را اسیر کردند و موفق شدند او را نگه دارند و با دشمن قرارداد مبادله اسرا را امضا کنند. این مبادله در طول تاریخ مقاومت فلسطین در نوع خود بی نظیر بود و در واقع احساس مسئولیت گروه های مبارز در قبال آزاد سازی اسرا را به تصویر کشید.

به طور کلی گروه های فلسطینی طی بیش از 40 سال گذشته فقط یک درصد مجموع اسرا را آزاد کرده اند، این گروه ها از پی ریزی یک راهبرد قوی برای واداشتن رژیم صهیونیستی به آزاد کردن اسرای فلسطینی عاجزند.

اسرای فلسطینی اعتصاب کننده غذا چشم امید به یک همبستگی گسترده با آنان در تمامی سطوح داخلی و عربی و جهانی دوخته اند.

بسامد همبستگی

برای اینکه همبستگی با اسرا کارگر بیفتد می بایست فاکتورهای زیر محقق گردد:

1 ـ گروه های فلسطینی از صحنه به دور باشند، زیرا تلاش های آنها موجب فاصله گرفتن مردم از صحنه نقش آفرینی می گردد و باید جوانان فلسطینی را به حال خود رها کرد تا خودشان تصمیم بگیرند و دست به فعالیت های مناسب بزنند، زیرا آنان با انگیزه های ملی به تکاپو می افتند و قصد خود نمایی ندارند.

2 ـ تکاپوی جوانان فلسطین در داخل و خارج به بروز درگیری با دشمن صهیونیستی می انجامد و این امر رسانه های عربی و جهان را به اهتمام ورزی به مساله اسرا و رژیم صهیونیستی را به یافتن راه حلی برای آن وا می دارد.

3 ـ باید گروه های مبارز در راستای جلب توجه محافل بین المللی و رسانه ای به مساله اسرا تلاش کنند.